1969’DA VALİ ORHAN CEMAL MİRKELAM DÖNEMİNDE ORDU’DA MEYDANA GELEN GELİŞMELER
22 Ocak 1969 tarihli Gürses Gazetesinde “İl Genel Meclisi Valinin çalışmalarını takdir etti” başlıklı bir haberi manşetten vermişti. Ordu iline geldiği günden itibaren köylüsü şehirlisi her kesime yakın ilgi gösteren ve sevilip sayılan Vali Cemal Orhan Mirkelam için mezkûr gazete yayınladığı haberde gelişmeyi şu şekilde neşretmişti:
“Talip Bayrak’ın başkanlığında toplanın İl Genel Meclisi, Valimiz Cemal! Orhan Mirkelam’ın çalışmalarından dolayı halkın memnuniyetini ve teşekkürlerini Valiye bildirmişlerdir. Ayrıca İl Genel Meclisi; Başbakan Süleyman Demirel’e, İçişleri Bakanı Dr. Faruk Sükan’a, Köy işleri Bakanı Selahattin Kılıç’a, Çalışma Bakanı Turgut Toker’e, Devler Bakanları Seyfi Öztürk ve Kamil Ocak’a, Sadık Tekin Müftüoğlu’na aşağıdaki şu telgrafı göndermiştir:
“Ordu İl Genel Meclisinin 17 Ocak 1969 Cuma günü saat 14 içtimaında oturuma iştirak eden üyelerin ittifakı ile aşağıdaki karar alınmıştır: “Halkın ve köylünün hizmetinde olan, Valimiz Cemal Orhan Mirkelam’ın tarafsız ve basiretli idaresi ile en iyi şekilde organize edilen İl Teşkilatının gayretli çalışmaları Meclisimizi çok memnun etmiştir. Bu memnuniyetimizi saygılarımızla arz ederiz. “
XXX
9 Şubat 1969 tarihli Gürses gazetesinde belirtildiğine göre; Ordu’da 163 üyeli Öğretmen Evleri Kooperatifi kurulmuştu. Mezkûr kooperatifin yıllık kongresi 2 Şubat 1969 pazar günü Halk Eğitim Merkezi Salonunda, Hâkim Dursun Özaydın’ın başkanlığında yapılmıştı. 110 Üyenin katıldığı kongreye Vali Cemal Orhan Mirkelam’da şeref vererek, öğretmenlerin bir ay önce ev sahibi olmalarını arzuladığını bildirmişti. 31 Aralık 1968 tarihine göre 83 bin 740 lira sermayeli Yapı Kooperatifinin kongresinde üye sayısının 200 de dondurulmasına karar verilmiştir. Aranan arsaya göre de ortaklardan avans istenecektir. Bu avans 5 bin lira kadar olacak ve 4 ay içinde ödenecektir. Kongrede beliren isteğe göre evlerin sahil boyunda; Lise- Soya Fabrikası arasında yapılması ilk önce ele alınan konudur. Bu hususta Soya Fabrikasının Lise yanındaki eski fabrika yeri, en uygun arsa olarak nitelendirilmiştir. Öğretmen evleri ve arsa konusunda Vali Orhan Cemal Mirkelam bir konuşma yapmıştı. Vali kongrede konuşmasında şunları şöyle demişti:
“Öğretmen arkadaşların konut sahibi olmasını candan isterim. Hepimiz aynı görüşteyiz. Sosyal adalette bunu ister. Ancak bazı gerçeklerden de bahsetmek isterim. İdareci gerçekleri konuşmalıdır. Yıl 1950… Ankara Bahçelievler’de bir evin maliyeti 50 bin liraydı. Şimdi 350 bin lira olmuş. 1954’de Dikmen Yapı evlerinin 160 metrekaresi 25 bin liraydı. Şimdi 135 bin lira… Kastım şudur: Biz öğretmen olarak bu işte geç kalmışız. Ama 1969’da dahi gerçekleştirirsek mutlu oluruz. Öğretmen arkadaşlara yardıma amadeyiz. Soya Fabrikasının eski yerine gelince; Vali olarak projelerimiz vardır. Vali Konağı İle Civil ırmağı arası Sümerbank’ındır. Görüşümüz bu sahaya fuar kurmaktı. Arsa değeri 147 bin liradır. Sümerbank bu fiyata arsayı Vilayete vermedi. Metre karesini 60 liradan vermek istiyor.
Arkadaşlarım, bu arsa konusunda Sümerbank ve Belediye Meclisi ile anlaşırlarsa, ben fuarı o sahaya kurmak fikrinden vazgeçiyorum. Ancak burası olmazsa gün geçirmeden başka arsa arayalım. Ancak burası olmazsa gün geçirmeden başka arsa arayalım. Arsa fiyatları durmadan artıyor. Dünyanın her yerinde rant nazariyesine göre fiyat daima artar. En geç iki ay içerisinde Sümerbank ile anlaşalım. Elimizde teknik elemanlar var. Dozer var, greyder var. Çimento, demir konusunda her türlü kolaylığı gösteririz. Ancak acele etmeliyiz. Evlerin tipine gelince; arsanın durumuna göre karar vermek icap eder. Eğer arsa darlığı olursa blok tipine gidilebilir. Eğer arsa müsait olursa en iyisi bahçeli ev tipidir. Kongrenizde bulunmaktan bahtiyarlık duydum. Hepinize saygılarımı sunarım.” Vali Cemal Orhan Mirkelam’ın konuşması alkışlarla karşılanmıştır. Yapılan seçimde kurucu yönetim kurulunda bulunan; Selim Akyürek, Mehmet Aksoy, Şakir Çoruh, İsmail Eyüpoğlu, Hüsnü Acar, Denetleme Kuruluna da S. Sabri Kılıç, Rahmi Odabaş, Adem Aydın seçilmişlerdir.
1969’DA VALİ O. CEMAL MİRKELAM ZAMANINDA AÇILAN ORDU SSK HASTANESİNİN ÖYKÜSÜ…
İkinci Dünya Savaşı sonrası dönemde, Türkiye’de çok partili demokratik hayata geçilmesi, siyasal iktidarları çalışan kitlelerden kaynaklanan taleplere uyum göstermeye zorlayıcı sonuçlar doğurmuştu. Bu dönemin başlangıcında sosyal sigortalarla ilgili olarak iki kanun çıkarılmıştı. Bunlardan birincisi, 27 Haziran 1945 tarihli ve 4772 sayılı İş Kazalarıyla Meslek Hastalıkları Kanunu, diğeri ise, 16 Temmuz 1945 tarihli ve 4792 sayılı İşçi Sigortaları Kurumu Kanunu’dur. Bu ikinci kanunla, Sosyal Sigortaların yönetimiyle sorumlu bir kurumun oluşturulması öngörülmüştür.
1950 yılından sonra başlayan yeni dönemde ise; SSK Sağlık Hizmetleri kapsamında 04 Ocak 1950 tarihinde 5502 sayılı Hastalık ve Analık Sigortası Kanunu çıkarılmış, 1951 yılından itibaren %2 işveren ve %2 işçi olmak üzere toplam %4 oranında prim kesilmeye başlanmıştır. Bütün sigortalı çalışan kesimlerin sosyal güvenliğini bir çatı altında toplamak amacı ile Sosyal Sigortalar Kurumu kurulmuştu. SSK, 1952 tarihinden itibaren Sağlık hizmetleri verilmeye başlanmıştır. Bu amaçla 1950’de İstanbul Eyüp Hastanesi, 1951’de İstanbul Süreyya Paşa Sanatoryumu ve İzmit Hastanesi, 1952’de İstanbul’da Sultanahmet hastanesi ve Bakırköy Doğumevi ve Dispanseri, 1953’te Adana Dispanseri, Ankara Hastanesi, Samsun Hastanesi, Soma Dispanseri, 1954’te Malatya Dispanseri ve Mersin Sağlık İstasyonu, Tunçbilek Dispanseri, 1955’te Adana Hastanesi, Soma Dispanseri, 1956’da Elazığ Dispanseri ve Gaziantep Dispanseri, 1957’de Aydın Hastanesi, 1958’de İzmir ve Trabzon hastaneleri ve 1959’da Erzurum Hastanesi hizmete açılmıştır.
1967 yılında Ordu’da ilk kez; sahil yolundaki eski (SGK) il Müdürlüğünün bulunduğu binada “Dispanser” olarak Sosyal Sigortalar Kurumuna ait bir ünite sağlık hizmeti vermeye başlamıştı. Ordu’ya 1967 yılında açılan İşçi Dispanseri ilk açıldığında 15 yataklıydı. Ordu İşçi Dispanserinin Dâhiliye Mütehassıslığına Dr. Cavidan Tercan Köksal, Kadın Hastalıkları Mütehassıslığına Dr. Durmuş Kayserilioğlu ve Diş Hekimliğine İlyas Hasip Karamustafaoğlu tayin edilmişlerdi. Üç genç Hekimin Ordu SSK İşçi Dispanserine tayin edilmesi muhitte ve işçiler arasında memnunluk yaratmıştı.
İşçiler için kurulan Sosyal Sigortalar Kurumu Dispanserine ilave olarak 15 yatak daha konması isteniyordu. 1969 yılı Nisan ayında SSK İşçi Dispanseri ilave yataklarla toplam 30 yataklı küçük bir hastaneye dönüştürülmüştü. 1 milyon lira harcanarak önce iş hanı şeklinde yapılan ve daha sonra 250 bin lira daha harcanarak SSK Ordu Dispanseri haline getirilen Sosyal Sigortalar Kurumu Binası, 1969 Nisan ayında Orduluların hizmetine açılmıştı.
1969 yılında Ordu SSK Ordu Hastanesi Başhekimi Doktor Sefer Altan, yeni açılan hastaneyle ilgili Gürses Gazetesinde şu bilgileri paylaşmıştı. “Hastanemiz resmen 30 yataklı olmasına rağmen, 40 yatakla hizmete açılmıştır. Kadromuzda benden başka (Dr. Sefer Altan) başka beş doktor daha vardır. Kadri Ayaşan (Dâhiliye),Teoman Altan (Nisaiye), Feyzi Ceylan (çocuk), Abdurrahman Gencel (Kulak Burun Boğaz), Hasip Karamustafaoğlu (Diş), ayrıca sözleşmeli hekim olarak, Operatör Rıdvan Usluca ve Göz Doktoru Cemal Bilgiç’te hastanemizde çalışmaktadırlar. Ayrıca bir Röntgen Uzmanı, iki Dâhiliye Uzmanı, bir Bakteriyoloji Uzmanı ve bir Eczacı kadromuzda vardır. SSK Hastanemizde öncelikle sigortalı vatandaşların ve ailelerinin tedavileri yapılacağı gibi, boş kalan yataklara dışarıdan ücretli olarak hasta da kabul edilecektir.”
Devam Edecek
Derleyen: H. Naim Güney
